Familie van Munster | Genealogie Faddegon

Deze pagina geeft een overzicht van de familie van Munster, voor zover verwant aan mijn overgrootmoeder Anna Hermanna Frederika van Munster.
Het verhaal van haar gezin staat de op vorige pagina: Jacobus Carels en Anna van Munster.

Anna was de dochter van Daniel Hendrik van Munster (1811-1886), mandenmaker op de Nieuwendijk, en Christina Amalia Meijerink (1809-1895). Hun gezin staat hieronder beschreven bij IV.

Het vak van mandenmaker vinden we, behalve bij zijn broer, vader, oom en grootvader, ook terug bij zijn schoonfamilie Varenhorst.

De familie van Munster zal, gezien de naam, oorspronkelijk uit Munster in Westfalen komen. De oudste voorouder van Munster die tot nu toe is gevonden, kwam echter uit Kampen.
Veel andere voorouders komen uit Zutphen en uit Twente en de aangrenzende Duitse grensstreek.

Hieronder volgt een overzicht van de opeenvolgende generaties.

De vrouwelijke afstammingslijn wordt vermeld voor zover deze bekend is. Deze is dan in een kader geplaatst.
(Een overzicht van alle voorouders van Daniel Hendrik van Munster, waarin ook de vrouwelijke voorouders zijn opgenomen, vind je in zijn kwartierstaat).

De structuur van deze pagina is als volgt:

I. Hendrik van Munster en Willemijntje Vriese
Zij krijgen minstens tien kinderen; de jongste; Daniel, is de stamhouder van de volgende generaties van Munster:
- II. Daniel van Munster (1739-1799) en Bartha Nijvelt (1745-1784)
  Daniel wordt mandenmaker. Hun enige zoon, die ook Daniel heet, zal dit vak van hem overnemen, net als de volgende generatie.
  - III. Daniel van Munster (1784-1865) en Anna Varenhorst (1784-1826)
    – met een paar stukjes over de ouders van Anna, over haar grootouders Schulken van moeders kant en over haar overgrootouders Schulken.
    Daniel en Anna krijgen negen kinderen; ook zij worden hieronder beschreven.
    De oudste is Daniel Hendrik:
    - IV. Daniel Hendrik van Munster (1811-1886) en Christina Amalia Meijerink (1809-1895)
      – daarbij ook iets over de tot in de 16e eeuw gevonden voorouders Meijerink en over een in 1530 door Hertog Karel van Gelre benoemde schout.
      Daniel Hendrik is mandenmaker op de Nieuwendijk en de vader van onze Anna van Munster.
      Wat bekend is over hun vijf kinderen komt ook aan bod. Daar zijn nog verhalen bij uit de familie-overlevering.

I. Hendrik van Munster (1702- ) en Willemijntje Vriese (1698- )

Hendrik en Willemijntje komen beiden uit Kampen. In 1724 woont Willemijntje, 26 jaar oud, in Amsterdam in de Kalverstraat. In dat jaar wordt in Amsterdam de ondertrouw aangetekend met de 22-jarige Hendrik van Munster. Hendriks moeder, Maria Lucas, is daarbij aanwezig. Er wordt “Acte verleend om in Campen te trouwen”. Zij gaan inderdaad in Kampen wonen en krijgen daar minstens tien kinderen; de jongste is Daniel (1739).

Het lijkt er op, dat het hele gezin op enig moment weer naar Amsterdam is gekomen. De huwelijken van een aantal kinderen uit dit gezin vinden namelijk in Amsterdam plaats. En van een van de dochters is een testament gevonden dat in Amsterdam is opgemaakt, kort voordat zij op 40-jarige leeftijd overlijdt. Moeder Willemijntje is in 1768 nog bij de uitvoering van dat testament betrokken.

II. Daniel van Munster (1739-1799) en Bartha Nijvelt (1745-1784)

In 1765 trouwt Daniel met Harmina Dir. Daniel woont dan op de Pijpenmarkt (Nieuwezijds Voorburgwal), Harmina in de Vijzelstraat. De moeder van Daniel en de vader van Harmina zijn bij het huwelijk aanwezig..

Harmina overlijdt in 1779; een half jaar later hertrouwt Daniel met Bartha Nijvelt. Bartha is 35 jaar, woont op de Herengracht en is geboren in Zutphen, waar haar vader Gerrit Jan Nijvelt nog woont.

Gerrit Jan Nijvelt ( – ) en Maria Geertruij Huurneman ( – 1795).
Dit zijn de ouders van Bartha, beiden wonen in Zutphen.
N.B.: ook bij de voorouders van Christina Amalia Meijerink vinden we de naam Nijveld uit Zutphen terug; de verwantschap met Gerrit Jan is nog niet gevonden.

Daniel is meester-mandenmaker en woont in de Utrechtsestraat (huidig nummer 38) tussen de Heren- en de Keizersgracht. In 1780 meldt hij zich samen met andere meester-mandenmakers en -knechts bij een notaris, waar een acte wordt opgemaakt over de voortdurend slechte kwaliteit rietzendingen van hun leverancier uit Deventer. De bossen zijn te klein, te licht of geknakt. Of deze aangifte een vervolg heeft gekregen, is niet bekend.

In 1784 wordt zoon Daniel geboren; getuige bij de doop in de Nieuwe Kerk is zijn opa, Gerrit Jan Nijvelt. Twee weken later overlijdt moeder Bartha.

Nog geen vier maanden later trouwt Daniel met Cathrina Sophia Hissink van de Keizersgracht. Waarschijnlijke kenden zij elkaar al langer, want Cathrina is ook uit Zutphen afkomstig. Haar vader, Reijnder Hissink woont daar nog.
In 1787 komt hun dochter Katrina Sophia ter wereld, die ruim een jaar later overlijdt.

Als Daniel sr. in 1799 overlijdt, is Daniel jr. nog minderjarig. Hij was na het overlijden van zijn moeder al onder de voogdij van de familie Nijveld geplaatst, vooreerst van zijn grootouders. In de actes van de weeskamer wordt keurig verslag gedaan van het overlijden van een van de voogden en de vervanging van de voogdijschap door een oom of tante. Het dossier sluit af met de notitie:
“Vrijdag den 12 Decbr 1806. Verschenen Daniel van Munster, meerderjarig zijnde, en heeft zijne voogden bedankt, verklarende, met derzelver gehoudene administratie volkomen genoegen te nemen.”

III. Daniel van Munster (1784-1865) en Anna Varenhorst (1784-1826)

In 1810 trouwt Daniel met Anna Varenhorst. Anna woont dan op het Singel bij de Beulingsluis.
Daniel woont in de Utrechtsestraat (huidig nummer 38) en zal, net als zijn vader, het vak van mandenmaker gaan uitoefenen.

Hendrik Varenhorst (1729-1794) en Trijntje Schulken (1762-1837).
Anna is de oudste dochter van Hendrik Varenhorst (uit Almelo) en de Amsterdamse Trijntje Schulken.
Zij trouwen in 1783 in Amsterdam; Hendrik woont in de Nieuwstraat, Trijntje in de Buitenbantammerstraat.
Van alle acht kinderen die in de doopregisters zijn teruggevonden is bekend, dat zij de volwassen leeftijd bereikten.
Trijntje woont na het overlijden van haar man in de Laurierstraat en is werkzaam als baker. Zij overlijdt op 75 jarige leeftijd in het Oude Vrouwenhuis.

Pieter Schulken (1762-1837) en Cornelia Schoonbeek (1736-1808).
Dit zijn de ouders van Trijntje. Uit hun huwelijksakte uit 1758 blijkt, dat beiden in Amsterdam zijn geboren. Pieter woont op de Waal, Cornelia in de Boomstraat. Beiden worden vergezeld door hun moeder: Maria Rijckaart (de moeder van Pieter) en Trijntje de Bruijn (de moeder van Cornelia).

Een jaar later laten zij hun “Mutueel testament tusschen Man&Vrouw” opmaken.
Pieter en Cornelia gaan in de Buiten Bantammerstraat wonen en krijgen vijf of meer kinderen.
Pieter is zijn hele leven werkzaam als horlogemaker. Hij overlijdt in 1794 op de Lange Niesel. Veertien jaar later overlijdt Cornelia, 71 jaar oud, in het “Besjeshuis”.

Coenraad Schulken ( -1755) en Maria Rijckaert (1687-1762).
Dit zijn de ouders van Pieter. Maria is geboren in Leiden en is de tweede echtgenote van Coenraad. Als zij trouwen woont Coenraad op het Oudekerksplein en Maria in de Kalverstraat.
Zij gaan wonen op de Waal, “tussen de eerste en tweede dwarsstraat”, waar zoon Pieter geboren wordt en waar zij beiden tot hun dood blijven wonen.

Terug naar Daniel en Anna.

Zij krijgen negen kinderen, waarvan er zes de volwassen leeftijd bereiken. Blijkens de verdrietige advertentie, die Daniel plaatst na het overlijden van Anna in 1826, overleed zij na de geboorte van het negende kind.
Het gezin woont dan sinds 1818 in de Staalstraat (huidig nummer 14), waar ook de mandenmakerij van Daniel is gevestigd.
Het overlijden van Anna wordt aangegeven door haar broer Gerrit Varenhorst. Blijkens de akte is hij mandenmaker op Utrechtsestraat 38, dus hij heeft daar blijkbaar het pand van de familie van Munster overgenomen.

In hetzelfde jaar trouwt Daniel met de 42-jarige dienstbode Elisabeth Duijser. Zij is een liefdevolle zorg voor het kroostrijke gezin, zoals Daniel dankbaar in een wederom trieste advertentie verwoordt, als zij in 1858 na meer dan dertig jaar huwelijk overlijdt.
Met de familie Varenhorst zijn de contacten nog geenszins verbroken: nichtje Wilhelmina Johanna, dochter van wijlen Anna’s jongst broer Willem, woont enige tijd bij hen in huis.
Kort na het overlijden van zijn vrouw verhuist Daniel met zijn twee jongste dochters naar de Weteringstraat (huidig nummer 7), waar hij in 1865 overlijdt, ruim 81 jaar oud. Zijn zoons Hendrik Gerrit en Daniel Hendrik doen aangifte van het overlijden.
De mandenmakerij in de Staalstraat wordt overgenomen door Daniels jongste zoon, Gerrit Jan.

De kinderen van Daniel van Munster en Anna Varenhorst:

Daniel Hendrik (1811-1886)

Daniel Hendrik wordt geboren op de Utrechtsestraat. Getuigen bij de doop zijn oma Trijntje Schulken en (van vaders zijde) “stief-oma” Cathrina Sophia Hissink.
In 1830 wordt Daniel Hendrik (lengte: 1.75m) goedgekeurd voor de militie. Het gezin woont dan in de Staalstraat, waar hij, net als zijn vader, als mandenmaker werkt.

Op zijn 29e trouwt hij met de twee jaar oudere Christina Amalia Meijerink (1809-1895), dochter van een textielfabrikant uit Enschede (voor de familie Meijerink: zie het kader bij IV).

Het gezin van Daniel Hendrik en Christina Amalia wordt hieronder beschreven onder IV.

Anna (1813-1901)

Anna wordt geboren op de Utrechtsestraat. Zij trouwt in 1839 met Gottlieb Hartlieb (1813-1857) uit Salzfurt in Pruisen (thans Salzfurtkapelle, ten noorden van Leipzig). Haar vader is bij het huwelijk aanwezig.
Als Gottliebs beroep staat in de huwelijksakte vermeld: “kunstwerker”.

Zij vestigen zich op de Heiligeweg, waar zij een “Fabriek in kunstbloemen” beginnen.

Anna en Gottlieb krijgen vier kinderen, waarvan de jongste maar 11 maanden oud wordt.
Gottlieb, die nog steeds een Duits paspoort heeft, vraagt af en toe een visum aan om naar Berlijn te reizen, voor zaken of voor familiebezoek. Hij overlijdt in 1857, 43 jaar oud.

Anna zet de zaak op de Heiligeweg nog ruim tien jaar voort; haar inschrijving in het bevolkingsregister vermeldt: “kunstbloemenmaakster”. Op 8 januari 1868 doet zij haar “Affaire in Bloemen en Vederen” over aan de heer J.François.

Daarna verhuist zij met de twee jongste kinderen naar de Keizersgracht. In 1875 woont haar jongste dochter nog steeds bij haar in huis, nu op de Reguliersgracht. Samen verhuizen ze in 1878 naar Rotterdam, waar Anna’s zoon inmiddels ook woont.
Drie jaar later komen ze weer terug naar Amsterdam en trekken ze in bij Anna’s jongere broer Hendrik Gerrit (Hein) op de Herengracht.

In 1889 verhuizen beide dames naar Haarlem, waar Anna in 1901 overlijdt, 88 jaar oud.
Als adres wordt in de overlijdensakte vermeld “aan het Plein No. 7”.
Vijftien jaar later overlijdt ook dochter Maria, 71 jaar oud, “aan het Plein nummer elf” (waarschijnlijk is dat het tegenwoordige Houtplein).

De kinderen van Anna en Gottlieb:
- Anna Elizabeth (1841-1925), huwt 1867 met Johann Diederich Wackwitz (1842-1901), kok, later hotelhouder. Anna’s ooms Hendrik Gerrit en Daniel Hendrik zijn getuigen op het huwelijk.
  Er zijn uit dit huwelijk drie zoons bekend. Johann overlijdt in Heemstede, 59 jaar oud. Anna blijft in Heemstede wonen en sterft 24 jaar later, 83 jaar oud.
- Maria Sophia (1845-1916), blijft haar hele leven bij haar moeder wonen; overlijdt in Haarlem, 71 jaar oud.
- George Karel Frederik Willem (Karel) (1849-1914), wordt bij de keuring voor de militie vrijgesteld als enige zoon, woont dan in Rijssel (Frankrijk).
  Hij huwt 1875 met Jeanne Louise Adelaide Vacher. Karel is dan bloemist, eerst in Kralingen, later op de Noordblaak in Rotterdam. Jeanne overlijdt januari 1911.
  George hertrouwt in november met Maria Elizabeth van Vugt, maar overlijdt zeven weken later.
  De bloemenzaak op de Noordblaak wordt door zijn zoons voortgezet.
- Franz Albert (1851-1852).
  Overlijdt op de leeftijd van elf maanden.

Hendrik (1815-1816)

Dit derde kind van Daniel en Anna wordt nèt geen jaar oud.

Hendrik Gerrit (1817-1897)

Ook Hendrik wordt geboren op de Utrechtsestraat (huidig nummer 38).
In 1837 wordt hij gekeurd voor de militie. Hein is bijna 1.73m, woont bij zijn ouderlijk gezin in de Staalstraat 14 en is boekverkopersknecht. Hij wordt vrijgesteld wegens broederdienst.

Over deze “Oom Hein” deed het volgende verhaal in de familie de ronde:
“Oom Hein was in dienst van een boekhandel annex advertentiebureau, dat ook leesportefeuilles uitleende. Hein ging met een karretje rond om deze bij de klanten om te ruilen. Op een dag kreeg hij een advertentie mee van een “stinkend rijk” oud vrouwtje, dat een man zocht. Hein leverde de advertentie niet in, maar is er zelf op af gegaan en is met haar getrouwd. De vrouw is snel daarna overleden.
De rijkdom was slim belegd en de huishouding op de Herengracht werd zuinig beheerd: zelfs in het kasboek werd elke regel voor twee posten gebruikt.
De effecten werden in een brandkastje bewaard, dat na het overlijden van Oom Hein door de nazaten werd geopend: alles viel er uit. Snel werden alle sigaren gedoofd wegens de brandbaarheid van dit vermogen. Hein bleek multi-miljonair te zijn geweest.
De erfenis werd verdeeld onder de broers en zusters van Hein.

Reconstructie met gegevens uit het Amsterdamse stadsarchief levert het volgende op:

In 1853 huwt Hendrik Gerrit van Munster, 36 jaar, zonder beroep, met Wilhelmina Elisabeth Klonkert, 42 jaar.
Getuigen zijn Hendriks broers Daniel Hendrik en Gerrit Jan en neef Johannes Hendricus Schut, boekdrukker.
Ze gaan wonen op Leidsegracht 1. (noot: Erg oud is deze Wilhelmina dus nog niet).

Wilhelmina is de dochter van Willem Klonkert en Elisabeth van Zijp. Ze heeft een oudere zus, Geertruij Engelina.
Van vader Willem vinden we actes terug, waarin hij in huizen handelt. Volgens andere bronnen zou hij ook eigenaar zijn geweest van het geboortehuis van Multatuli in de Korsjespoortsteeg.
De vader van Willem, die ook Willem heet, erft van een Dominee Conijnenberg een bedrag van duizend gulden. Willem sr. is dan schipper van een veerboot van Amsterdam op Zaandam. Deze “Torenschuit met toebehoren” wordt in 1803 door zijn erfgenamen voor 1677 gulden verkocht. (N.B.: Een torenschuit heet zo, omdat deze veerboot naar Zaandam vertrok vanaf de Haringpakkerstoren). – Zou dit het begin van de miljoenen-erfenis geweest zijn?

Willem overlijdt in 1814 als zijn dochter zes jaar oud is. Hij woont dan op Herengracht 601. Zijn weduwe blijft daar wonen en overlijdt ruim 40 jaar later (in 1855) op 75-jarige leeftijd.
(noot: dat is een respectabele leeftijd, dus wellicht is Elisabeth van Zijp het rijke oude vrouwtje uit de anecdote en was haar dochter kort daarvoor op zoek naar een echtgenoot).

Hein en Wilhelmina wonen nu in het pand op de Herengracht, waar zij in 1866 hun 12½ jarig huwelijk vieren. Vier jaar later overlijdt Wilhelmina, 59½ jaar oud. Hein overleeft haar ruim 25 jaar: hij overlijdt in 1897 in Auerbach bij Darmstadt. Beiden zijn in Amsterdam begraven op de Nieuwe Oosterbegraafplaats.

De erfenis van Willem Klonkert zal in 1855 verdeeld zijn over Wilhelmina en haar zus Geertruij.
Het deel dat Wilhelmina en Hein niet hebben opgemaakt (en misschien waren zij dat wel, met dat zuinige huishouden), zal na Heins overlijden verdeeld zijn over na nakomelingen van zijn broers (Daniel Hendrik en Gerrit Jan) en zussen.
Tot twee generaties later wordt van dit kapitaal nog gebruik gemaakt.

Catharina Sophia (1818-1861)

Catharina wordt in de Staalstraat geboren, huidig nummer 14. Het ouderlijk gezin is hier zojuist met de mandenmakerij uit de Utrechtsestraat naar toe verhuisd.
Catharina zal 40 jaar lang bij haar vader en (stief-)moeder in huis blijven wonen. In mei 1859 verhuist zij nog voor enkele maanden met haar vader en jongere zus mee naar de Weteringstraat.

Maar kennelijk heeft zij inmiddels een relatie opgebouwd met haar vroegere buurman uit de Staalstraat, de koopman Pieter Schep. Pieter, 43 jaar oud, is kort daarvoor weduwnaar geworden van Adriana Stam, met wie hij acht kinderen heeft in de leeftijd van twee tot dertien jaar.
Catharina is 40 jaar oud bij het huwelijk in augustus 1859. Zij heeft haar broers alle drie meegebracht als getuige bij het huwelijk. Zij trekt in bij het gezin in de voor haar vertrouwde Staalstraat, dit keer drie huizen verder op nummer 8.

Het huwelijk zal echter niet lang duren: twee jaar later overlijdt Catharina.

Gerrit Jan (1819-1895)

Enkele maanden na het huwelijk van zijn zus Catharina trouwt ook Gerrit Jan, 39 jaar oud. Bruid is de tien jaar jongere Aaltje Gijsel (1829-1904) uit ‘s Graveland, waar ook het huwelijk plaatsvindt.
Zij nemen hun intrek in Staalstraat 14, waar Gerrit Jan de mandenmakerij van zijn vader heeft overgenomen.

Gerrit Jan en Aaltje krijgen vijf kinderen, waarvan alleen de middelste de volwassen leeftijd bereikt.
Daarnaast wordt er een nichtje uit ‘s Graveland, dat ook Aaltje heet, enige tijd bij het gezin in huis opgenomen.
- Aaltje (1861-1862). Bij de aangifte van de geboorte door de vader, heeft deze twee van zijn medewerkers meegebracht als getuigen.
  Helaas overlijdt het meisje als zij ruim 7 maanden oud is.
- Daniel Hendrik Gerrit (1863-1880). Ook deze keer neemt Gerrit Jan bij de aangifte van de geboorte zijn twee medewerkers weer als getuigen mee.
  Deze jongen overlijdt op 17-jarige leeftijd. In de krant verschijnt een advertentie van nicht Aaltje Gijzel en haar echtgenoot. Hun “onvergetelijke Neef” blijkt te zijn overleden “na eene hevige ongesteldheid”.
- Aaltje (1866-1943). Getuige bij de aangifte van de geboorte is wederom Gerrit Jan’s medewerker Cornelis Johannes Breuseker, dit keer vergezeld van een andere collega.Aaltje trouwt in 1891 met de tien jaar oudere Laurenz Keller. Laurenz komt uit Zurzach in Zwitserland en is kelner. Drie maanden later wordt hun eerste zoon geboren, twee jaar later volgt de tweede.
  
  De geboorte van de derde zoon, zes jaar later in 1899, levert een interessante puzzel. In de geboorte-akte staat vermeld, dat Jelte Keller geboren is op Weesperzijde 22, “vader afwezig”. Vader(?) Laurens is sinds 1897 ingeschreven in Loosduinen, waar hij in datzelfde jaar overlijdt.
  Twee jaar later trouwt Aaltje met de bijna twaalf jaar jongere Jelte (!) de Vries, meubelmaker uit Bergen op Zoom. Zij krijgen nog een dochter, die ook Aaltje wordt genoemd. In 1917 wordt het huwelijk met Jelte op verzoek van Aaltje ontbonden. Zij overlijdt in 1943 in het “Klimophuis” aan de Prins Hendriklaan.
- Hendrik Gerrit (1867-1868). Getuige bij de aangifte is wederom Cornelis Johannes Breuseker, dit keer vergezeld van een collega uit de Utrechtsestraat.
  Hendrik Gerrit wordt nog geen half jaar oud.
- Willem (1869-1869), wordt nog geen half jaar oud. De aangifte van overlijden wordt gedaan door Cornelis Johannes Breuseker.
Op 26 november 1884 vieren Gerrit Jan en Aaltje hun 25-jarig huwelijk. Voor de blijken van vriendschap en genegenheid wordt door hen en hun dan 18-jarige dochter Aaltje, per advertentie bedankt “in gevoelvolle dankbaarheid“.

Gerrit Jan en Aaltje zullen beiden tot hun overlijden op Staalstraat 14 blijven wonen.

In het jaar voordat Gerrit Jan overlijdt, komt dochter Aaltje weer even bij hen in huis wonen.
Bij het overlijden van Gerrit Jan verschijnt in de krant weer een warme advertentie van de eerder genoemde nicht.

Willem (1821-1821)

Dit kind overlijdt zes dagen na zijn geboorte.

Bartha Wilhelmina (1823-1880)

Bartha wordt in de Staalstraat op nummer 14 geboren.
Als haar broer Gerrit Jan in 1859 de mandenmakerij overneemt, verhuist Bartha met haar vader naar de Weteringstraat.
Wat zij na het overlijden van haar vader Daniel in 1865 heeft gedaan en waar zij heeft gewoond, is nog niet teruggevonden.
Bij haar overlijden in 1880 woont Bartha bij haar broer Hein op Herengracht 601. Ze wordt begraven op de Nieuwe Ooster.

Cornelia Maria (1826-1826)

Een paar dagen na haar geboorte van deze jongste dochter overlijdt haar moeder Anna door “koortsen en verzwakking”.
Zelf zou dit meisje maar ruim vier maanden oud worden.

IV. Daniel Hendrik van Munster (1811-1886) en Christina Amalia Meijerink (1809-1895)

Daniel Hendrik trouwt in 1840 met Christina Amalia Meijerink.

Mijn grootmoeder, Christina Amalia Carels, werd vernoemd naar haar grootmoeder Christina Amalia Meijerink. In haar kwartierstaat kunnen we zien, dat deze weer naar haar grootmoeder werd vernoemd: Christina Amalia Visch (1748-1787).
Zo vinden we na zes generaties langs de vrouwelijke lijn, de “voormoeder” van mijn nicht Christina Amalia Faddegon.

Christina Amalia is een dochter van de katoenspinnersbaas Jan Meijering en Judith Margaretha Verbeek. Zij is geboren in Enschede; haar voorouders komen alle uit wat nu de grensstreek is tussen Nederland en Duitsland.
Van deze families weten we niet veel meer dan namen en data van geboorten, huwelijk, etc.
Dankzij een aantal genealogieën op internet hebben we daarbij wel voorouders kunnen vinden tot in het begin van de 16e eeuw. Een overzicht vind je in de kwartierstaat van Christina Amalia Meijerink.
Een interessante voorouder is Hendrick van Kervenheim. Deze wordt in 1533 door hertog Karel van Gelre benoemd tot schout in Lochem.

Mijn grootmoeder zou voor haar grootvader Daniel Hendrik van Munster altijd wat bang zijn geweest. Of dat door zijn voorkomen of door zijn gedrag werd veroorzaakt, is niet bekend; van hem hebben we helaas geen portret gevonden.

Daniel Hendrik vestigt zich als mandenmaker op de Nieuwendijk, eerst op nummer 193 (hernummerd naar 198, is huidig nummer 134).
Hier worden ook de vijf kinderen van Daniel en Christina geboren, waarover hieronder meer.

Volgens overlevering zou naast de mandenmakerij een bordeel gevestigd zijn geweest, dat ook door koning Willem III werd bezocht. Welk adres op de Nieuwendijk dat was, is nog niet achterhaald.

In 1853 verhuizen de mandenmakerij en het gezin van Munster naar nummer 240 (huidig nummer 218).

In 1871 wordt verhuisd naar nummer 212, waar zij tot hun overlijden blijven wonen. De meeste kinderen zijn dan het huis uit; alleen dochter Christina Amalia verhuist nog mee tot haar huwelijk in 1877.
In 1880 wordt de dan 25-jarige Anna Rijk inwonend winkelbediende.

Daniel Hendrik overlijdt in 1886. Christina Amalia in 1895, negen jaar later. Zij wordt begraven op Zorgvlied.

Het pand op de Nieuwendijk wordt verlaten; Anna Rijk verhuist naar het gezin van Jacobus Carels en Anna van Munster, die dan op de Vijzelstraat wonen.

De kinderen van Daniel Hendrik van Munster en Christina Amalia Meijering:

Elisabeth Christina Amalia (Bets) (1842-1905)

Bets trouwt in 1867 met Harm Tjabring (1841-1908). Zij gaan wonen in Rotterdam, waar Harm inspecteur van politie is. Zij krijgen twee kinderen: Jan (1868) en Daniel Hendrik (1869).
Later wordt Harm opzichter op de stadsbegraafplaats.

In 1898 verhuizen Bets en Harm naar een grote villa op de Koninginneweg in Hilversum. Het is niet onwaarschijnlijk dat de erfenis van Oom Hein van Munster deze aankoop mogelijk maakte. Bets overleed hier in 1905, Harm in 1908.

Over “tante Bets” ging het verhaal, dat zij eens een dure vaas had gekocht. Daar kreeg zij ruzie over met haar man; uiteindelijk hebben ze de vaas kado gedaan aan haar zus Anna Carels- van Munster, waar hij op de Weteringschans op de schoorsteenmantel (zwart marmer, met donkerrood behang er achter) kwam te staan.

Judith Margaretha (Juut) (1844-1920)

In december 1869 wordt Judith ingeschreven in de gemeente Haskerland. Zij is dan onderwijzeres, later hoofdonderwijzeres, aan de bewaarschool, waarschijnlijk in Joure. Vanaf zomer 1870 woont de hulponderwijzeres Agatha Schouten bij haar in huis. Aan het eind van het schooljaar vertrekt deze naar haar familie in Gouda.
Judith verblijft ruim 20 jaar in Haskerland.

Zij trouwt in 1890, 46 jaar oud, in Sneek met de twee jaar oudere Hendrik Visser (1841-1899). Hendrik is grossier in sterke dranken en sinds zes jaar weduwnaar van Hinke van der Zijl, die in totaal veertien kinderen van hem heeft gebaard. In 1890 zijn daarvan nog vier dochters in leven, in de leeftijd van 11 tot 26 jaar.

Vijf jaar later verhuizen zij naar Amsterdam, de jongste drie verhuizen nog mee, maar zullen ook al snel het ouderlijk huis verlaten. Hendrik overlijdt in 1899.

Zij wonen dan op de Nassaukade 318, een etagewoning uit 1893 van de architecten B. Koolhaas en C. van der Burg, waar Judith in 1920 overlijdt.
De erfenis van haar oom Hein, die in 1897 overleed, zou zij in de vorm van een lening hebben gekregen, waarover zij alleen de rente kreeg. Dit zou verband houden met eventuele aanspraken door haar stiefdochters.

Uit de familie-overlevering komt nog het verhaal, dat het huis op de Nassaukade erg vol stond. Op de piano stonden de portretten in vier rijen achter elkaar. Als de familie Faddegon-Carels op bezoek ging bij “tante Juut”, gingen ze er altijd lopend heen, zodat de kinderen te moe waren om iets uit te halen. (sic: vanuit de Amstelveenseweg is het een goed half uur lopen, vanaf de Weteringschans hooguit 20 minuten).

Anna Hermanna Frederika (1846-1920)

Dit is mijn overgrootmoeder. Zij huwt in 1877 met Jacobus Carels; hun gezin wordt beschreven op de pagina gezin Carels- van Munster

Daniel Hendrik (1848-1912)

Huwt in 1872 in Arnhem met Johanna Hendrika Gourdinou de Gouberville uit Oosterbeek (1845-1930).

Daan begint een mandenmakerij op de Groenmarkt in Den Haag. In de adresboeken staat hij vermeld als “Fabriek van Rieten Meubelen”. Op deze foto is rechts nog net een deel van het winkelpand te zien. Op de stoep staat een rieten strandstoel.

Daan koopt in 1901 een herenhuis aan de Bezuidenhoutseweg (nummer 223) voor veertienduizend gulden.

Volgens de familie-overlevering had “oom Daan” een goede opleiding in Duitsland gevolgd.
Hij had naast de erfenis van zijn oom Hein ook nog eens een lot uit de Staatsloterij gewonnen. Zijn vrouw, “tante Anna” zou “een mormel” geweest zijn. Daan zou haar op zijn sterfbed een portemonnee met gouden tientjes naar het hoofd hebben gesmeten.
De erfenis zou vervolgens door een zaakwaarnemer van tante Anna zijn opgemaakt.

Jan Herman (1850-1851)

Dit jongetje wordt nog geen jaar oud.

Het totaaloverzicht van alle tot nu toe bekende nakomelingen van Hendrik van Munster vind je in dit parenteel.